Wednesday, April 15, 2009

Mijn Reisbrief No 47

Kuruman-22


Kuruman, Zuid-Afrika, Orivoor Gastehuis, Vrijdag 10 April 2009

Beste Vrienden en Vriendinnen,

Ik heb al een paar keer over 'de politiek' geschreven, jullie weten dus dat er de 22ste van deze maand verkiezingen zijn, en dat de twee-derde meerderheid van de ANC wellicht zal worden gereduceerd tot een gewone meerderheid. De ANC moet hoog worden gewaardeerd voor zijn strijd tegen de Apartheid, en voor de nieuwe Grondwet van 1994, maar voor de vijftien regeringsjaren sindsdien geldt het tegendeel. De kwaliteit van de overheidsdiensten, vanaf het onderhoud van de wegen tot het onderwijs, is steeds achteruitgegaan. De ANC kan kennelijk zijn mentaliteit van 'illegaliteit' --die bij de ondergrondse 'struggle' hoorde-- niet inruilen tegen de mentaliteit die nodig is voor een transparante rechtsstaat.
Ook heb ik geschreven dat er veel corruptie is, en dat er een vreemde 'solidariteit' heerst tussen deze 'comrades of the struggle' die zover gaat dat 'kamaraden' die in corruptie- of smeergeld-zaken betrokken zijn tot in hoogste instantie de hand boven het hoofd wordt gehouden. Dat heeft een corruptie-cultuur veroorzaakt in het hele land.
Jacob Zuma zelf bijvoorbeeld. Hij is de presidentskandidaat van de ANC en was betrokken bij afpersing, smeergelden, witwasserij, en zelfs verkrachting toen hij vice-president was onder Mbeki in de jaren 1999 tot 2003 toen er grote grote wapenaankopen moesten worden gedaan.
Ik schreef in Reisbrief 38 over de 'stelselmatige vertragingstaktieken' om een veroordeling te voorkomen. Onder andere probeerde de verdediging van Zuma aan te tonen dat Mbeki ook bij die corruptie was betrokken. Dat zou de zaak grandioos hebben veranderd. Op het laatste moment legden zij het openbare ministerie enkele illegaal afgeluisterde telefoongesprekken voor. Dat ging tussen enkele topambtenaren-van-toen waaruit dat zou moeten blijken. Zij hadden de dagvaarding van Zuma proberen te beïnvloeden.
Kuruman-23De truc is gedeeltelijk gelukt, want het openbaar ministerie verklaarde dat de vervolging van Zuma niet zou worden doorgezet. Het Zuma-kamp kraait victorie, want het grote publiek gelooft nu dat Zuma onschuldig is, en dat het 'alleen maar' een politiek complot tegen hun idool was.
De aanklager had er echter expliciet aan toegevoegd dat de aanklachten nog steeds geldig zijn, maar dat ze alleen niet voor de rechter zouden worden gebracht. Dat horen die fanatieke aanhangers niet.
Hij zei ook dat uit die telefoongesprekken niet kon worden geconcludeerd dat Mbeki bij die zaken was betrokken, maar dat er wel reden was om aan te nemen dat die twee hoge ambtenaren de aanklacht illegaal probeerden te beïnvloeden. Een dergelijke 'onzuiverheid in een aanklacht' is in een rechtsstaat niet aanvaardbaar. De gotspé! De schijnheiligheid! Zo wordt corruptie weer een beetje meer deel van de ZAse cultuur, en lijkt ZA weer een beetje meer op de 'cultuur' van het Zimbabwe van Robert Mugabe.
Kuruman-25
In de vóór-vorige brief schreef ik terloops over de Kameeldoringboom [Acacia erioloba] die prachtige boom waarvan hele bossen nabij Kuruman zijn opgestookt in de stoomketels van de diamantindustrie in Kimberley. De Kameeldoringboom is het 'Juweel van de Kalahari'. Er zijn nogal wat liedjes op geïnspireerd, zoals het in Nederland bekende Sarie Marais. Ik heb wat foto's van deze prachtboom genomen. Van veraf en van dichtbij. De peulen zijn uitstekend schapenvoer, net als het blad. Zoals je op de foto kunt zien is het een heel decoratieve boom, vooral tegen de achtergrond van de ondergaande zon, zoals op alle toeristische folders van de Kalahari.
In de dorpen en de oasen is deze breeduitwaaierende boom heel lekker voor de dorpspraatclub, of om uit te rusten in de schaduw. Met zijn hoogte tot 20 meter is hij veilig voor giraffen en olifanten. In het wild raken de takken bepaald niet de grond zoals op de foto, daar zorgen de giraffen en olifanten wel voor. De Kameeldoringboom ontleent zijn naam niet aan kamelen, althans niet rechtstreeks. Een giraffe heet in het Afrikaans een 'kameelperd', zogezegd 'een paard als een kameel'. 'Giraffedoringboom' dus eigenlijk.
Ook de voortplanting is curieus. De pitten van de peulvrucht kunnen alleen ontkiemen als ze door de maag en darmen van een giraffe zijn gegaan. De 60 meter lange wortels hebben geen nut voor de verspreiding, alleen voor water verzamelen. De takken kunnen niet gestekt worden. Op die manier is het 'Juweel van de Kalahari' totaal afhankelijk van de giraffe die hem helemaal had doodgevreten, als die niet zo hoog was geweest.
Tot de volgende keer .... Hartelijke groet, Gérard
Kuruman-21


Alle foto's van Zuid Afrika op schermformaat: http://white-livered/photos/weltbummler/sets/72157613558185607/
Speciaal van Kuruman: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157615033855515/
Een collage van bovenstaande 16 1000x1000 px:http://farm4.static.flickr.com/3409/3417509543_1f5078375b_o.jpg
De oudere reisbrieven staan op http://mijnreisbrief.blogspot.com/. Deze binnenkort ook.
Kuruman-24

Friday, April 3, 2009

Mijn Reisbrief No 46

kuruman-16


Kuruman, Zuid-Afrika, Orivoor Gastehuis, Vrijdag 3 April 2009


Beste Vrienden en Vriendinnen,

In de vorige brief heb ik de handel in half-edelstenen genoemd, en ik schreef dat Donald zich daarmee bezighield. Toen ik met hem over die handel praatte, stelde hij mij voor aan Pieter, een buurman die ook deze handel drijft. Hij is ex-mijningenieur.
--"Maar", vroeg ik, "waar komen die stenen vandaan? Jullie hebben mij zojuist verteld dat er geen specifieke mijnen voor zijn".
--"Dat is juist", antwoordden ze, "die stenen komen van het afval van het hoofdprodukt, asbest, mangaan, koper, of wat dan ook. Ze zouden daar best waardevolle produkten uit kunnen halen, maar dat doen ze niet. Financieel is het niet interessant, en het heeft geen volume. Bovendien kan het een stoorfactor worden voor hun hoofdlijn".
--"Is het, zogezegd, waardeloos afval?"
--"Min of meer", bevestigden ze, "sommige mijnwerkers die er een beetje kijk op hebben, leggen 'interessante stenen' apart gedurende werktijd. Later brengen zij die hierheen, en wij kopen dat... Of niet natuurlijk!"
Op die manier werd ik ingewijd in de allereerste fase van de handel in half-edelstenen.
--"Het dus eigenlijk clandestien?"
--"Nou, nee, niet ècht, maar een beetje 'informeel' is het wel. Er zijn regels dat de mijnwerkers bij de uitgang moet aanmelden wat ze meenemen. Maar er is bij lange na niet een controle vergelijkbaar met die bij goud- of diamantmijnen. Voor de mijn hebben die stenen geringe waarde, maar formeel claimen zij wèl het eigendomsrecht. In sommige gevallen moet de mijnwerker een premie betalen. Daar komt bij dat de mijnwerkers die daar verstand van hebben, dikwijls dezelfde zijn die een meer dan gemiddelde interesse hebben voor voor hun hoofdtaak. Dat is nogal zeldzaam, en daarom willen ze die niet kwijt".
kuruman-12Op die manier selecteren Donald en Pieter --en enkele anderen in Kuruman-- wat van hun gading is bij het aanbod. Tussen de kopers en de mijnwerkers zijn geen vaste relaties, maar natuurlijk zijn er persoonlijke voorkeuren wegens karakter, voorgaande handelservaringen, en onderling respect.
Dat is precies zo aan de verkoopkant. Ze verkopen aan iedereen, en er zijn geen vaste distributiekanalen. Wèl natuurlijk, net als aan de inkoopzijde, zijn er persoonlijke voorkeuren. Maar het 'produkt' is 'anders'. Pieter en Donald kopen bijna alles wat hun 'interessant' voorkomt in partijtjes van vaak slechts enkele kilo's. Voor de verkoop moeten ze één of twee ton van min of meer homogene --en 'benoembare'-- kwaliteit leveren. Niettemin zijn er speciale stenen die buiten deze 'regel' vallen, zoals buitengewoon grote kristallen zonder scheurtjes. Die ontlenen hun speciale waarde aan technische of magische(!) toepassingen. In zo'n geval betalen ze ook meer aan de mijnwerker, want die weet best wat hij in zijn handen heeft. Voor de rest betalen ze prijzen van 100 tot 200 Rand per kilo [12 à 24 €].
kuruman-13
De eindbestemming van de stenen is zeer uiteenlopend. De kleine brokjes met uitgesproken kleuren of tekening, eindigen meestal als lichaams- of kledingdecoratie. Afgezien van de magische of technische toepassingen, is er nog een handel in relatief grote stenen met groteske vormen en kleuren, die als tuinversiering eindigen. Voor bepaalde kleine gekleurde stenen is er nog een handel in de richting van aquaria, voor de versiering van de bodem. Enzovoorts
Onze conversatie was begonnen met de bewering van Pieter dat er 'geen marketing' in deze handel bestond. Zoiets moet je niet tegen een ex-professor marketing zeggen! Dat hele systeem van kopen en verkopen, en van min of meer stabiele handelsrelaties is natuurlijk niet te vergelijken met het systeem waarin een supermarkt is ingebed. Pieter beschreef zijn doen-en-laten als 'kopen als je de kans krijgt' en 'verkopen als je de kans krijgt', zonder dat je dat metéén kunt koppelen. Liefst verkoop je zo snel mogelijk de helft, en je bewaart de rest voor 'later'.

--"Waarom noemen we dat niet "gelegenheidsmarketing" of "Opportunity Marketing"?", bracht ik in het midden.

En zo vonden wij een nieuw onderwerp uit voor academische bestudering. Het wachten is nu op de eerste promovendus in de wetenschap van "Opportunity Marketing". Amen.

Tot de volgende keer .... Hartelijke groet, Gérard

Alle foto's van Zuid Afrika op schermformaat: http://white-livered/photos/weltbummler/sets/72157613558185607/
Speciaal van Kuruman: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157615033855515/
De oudere reisbrieven staan op http://mijnreisbrief.blogspot.com/. Deze binnenkort ook.

kuruman-17