Sunday, March 27, 2011

Reisbrief uit La Gomera No 2

Romeria_jan_2011_B-650
San Sebastián de La Gomera, 26 Maart 2011

Beste vrienden en vriendinnen,

In dit seizoen komen mijn reisbrieven normaalgesproken van het Zuidelijk Halfrond, en eens per week. Dit jaar is het anders. Zoals ik in december schreef in mijn eerste reisbrief uit La Gomera, heeft de knieblessure in oktober alles omgegooid. In die decembermaand kon ik zelfs niet in mijn appartement blijven en verhuisde tijdelijk naar het gelijkvloerse huis van buurvrouw-vriendin Margarita. Dat waren de ergste weken. Sindsdien is het geleidelijk verbeterd

Gedurende januari kwam er enige tekening in de diagnose, maar los daarvan nam ik contact op met een fysiotherapeut om de overige spieren van verslapping en verval te redden. Gelukkig trof ik een fysio gekwalificeerd in de osteopathie, en al binnen enkele weken verminderde de pijn zodanig dat ik de pijnstillers kon weglaten. Er waren nog wel pijnlijke uren, maar die waren 'verdragelijk'. Beter zónder medicijn!

In februari begon een langzame, maar onmiskenbare verbetering. Stap voor stap kreeg ik weer controle over de spieren die de wervelkolom overeind houden --en de wervels op hun plaats. Want dát was het geval. Door de val waren enkele wervels verschoven, drukten teken het ruggemerg, en brachten ook andere zenuwen in die regio in de knel. Dat veroorzaakte de diverse pijnen. De röntgenfoto's en de 'resonanties' lieten een 'chaos' zien, zoals de chirurg het noemde. Dat was niet helemaal nieuw voor mij. Meer dan veertig jaar geleden, had ik iets dergelijks. Dat heette toen 'hernia'. Met 'manuele therapie', een 'innovatie' in die tijd, kwam ik weer op de been, en sindsdien ben ik heel gedisciplineerd met 'preventieve gym' in roulatie gebleven. Méér dan dat. Tot vóór de 'knieval' waren urenlange wandelingens 'heel gewoon'. Die pittige wandelingen waren overigens deel van dat 'preventieve onderhoud'. Dat evenwicht is nu verbroken. Ik weet natuurlijk niet óf en hoeveel erger de 'chaos' nu is dan toen. In het medische circuit zoeken de chirurg en de neuro-chirurg nog naar een meer gedetailleerde diagnose.

In deze maand maart begon ik korte afstanden min-of-meer normaal te lopen, mits ik niets draag. Ik ga naar de benedenstad met de taxi, en doe mijn inkopen met een boodschappentas met wieltjes. Mijn vrienden, of de taxichauffeur, helpen mij als ik moet tillen. De grote gevaren zitten in een misstap, of struikelen, of een andere onverhoedse beweging. Het evenwicht is nog heel fragiel. Daarom doe ik vier keer per dag een half uur gym, en een keer in de week masseert de fysio de kritische punten, en leert mij de specifieke oefeningen.

De spieren krijgen weer tonus, en het ziet er veelbelovend uit. Ik krijg ook wat meer creatieve energie, want het ontbreken van mijn 'pittige' uitwaai-wandelingen na de uren aan de schrijfmachine, maakt mij behoorlijk duf. Voor mij is er een direkte relatie tussen fysiek bewegen en creatieve energie. Nu haal ik met de grootste inspanning nèt mijn dagelijkse 'stukje' en wat persoonlijke correspondentie. Maar het begin is er. Getuige deze brief.

Ik heb deze keer geen foto's van mijn wandelingen, of andere curiositeiten van het Zuidelijk Halfrond zoals gewoonlijk. Toch ben ik in januari in de benedenstad geweest om de Romería de bekijken. Dat is een folkloristische optocht waarbij muziek- en dansgroepjes van het hele eiland naar de stad komen. In dit geval om het feest van de schutspatroon van de stad San Sebastián te vieren. De heilige Sebastiaan is de schutspatroon van de soldaten, en deze haven was eeuwenlang de doorgangshaven voor de 'conquista', de kolonisatie van Zuid-Amerika. Er lagen voortdurend soldaten 'op doorreis'. Een garnizoensstad, zogezegd

Bij nóg grotere feesten, zoals bijvoorbeeld het vijf-jaarlijkse bezoek van de Virgen de Guadaloupe aan de stad, komen ook dergelijke folkloristische groepen uit de buureilanden, Tenerife, El Hierro en La Palma, de optocht versterken. Daar bestaan soortgelijke tradities en klederdrachten.

Als mijn verbetering doorzet, zal ik vast nòg een reisbrief uit La Gomera schrijven

Hartelijke groet, Gérard van Eyk

Romeria_jan_2011_A-650
____________________

Deze brief staat ook op mijn blog: http://mijnreisbrief.blogspot.com/


Wednesday, January 19, 2011

Uitzichten vanaf mijn balcon

wolken-plus-teide-C-650
Mijn huisarrest beperkt mij tot dit soort uitzichten: zee, wolken en El Teide, de hoogste berg van Spanje: Niet gek!!
wolken-plus-teide-B-650
wolken-plus-teide-A-650
Alle foto's van deze blog: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157624032647511/