Saturday, January 28, 2012

Mijn Reisbrief No 70


Iquique09-650
Iquique, Zaterdag 28 Januari 2012
Tevens zeventiende reisbrief uit Zuid-Amerika
Beste vriendinnen en vrienden,
Ik heb intussen mijn eerste volle week in Iquique achter de rug. Ik geniet van de permanente zon en de koele zuivere bries van de zee. Ik woon vooralsnog in het huis van Gabriela en Francisco in een wijk dicht bij berghelling naar de hoogvlakte. Op de foto zie je het huis, en vanaf dat punt het uitzicht op de helling die Iquique omarmt als een cirkelboog. Op die manier kun je Iquique zien als een enorm door bergen afgesloten strand. De stranden aan de waterlijn zijn slechts wat is overgebleven nadat de stad was gebouwd.
Natuurlijk maakte ik mijn eerste wandelingen aan de stranden op de waterlijn om van de zuivere zeelucht te genieten. Vanaf hier is het zo'n twintig minuten te voet. Er zijn brede zandstranden, maar ook meer rotsachtige zoals je op de foto's ziet. Tussen de boulevard voor de auto's en het strand op de waterlijn zijn de laatste jaren fiets- en wandelpaden gemaakt. Je begrijpt dat ik daar iedere dag loop om mijn portie zuivere zeelucht op te doen.
Iquique05-650
Nu ik na twee jaar weer terug ben van 'weggeweest', wandel ik ook met genoegen door de straten. Ik herken allerlei plekken en details die mij aan vorige bezoeken herinneren, en die nu mijn inwendige kaart opfrissen. Het gaat om speciale huizen en om straatnamen die ik dreigde te vergeten of waar ik speciale herinneringen aan heb. Er zijn opvallende plekken, en ook heel pittoreske, zoals dat parkje met de schaakborden. Dat ligt halfweg mijn wandelroute vanaf huis naar het strand. Het is deel van de belangrijke Kroatische gemeenschap.
Tijdens mijn wandelingen verrassen mij ook typische verkeersborden. Een paar jaar geleden, na een forse aardbeving die in het binnenland veel vernielde, dreigde hier een tsunami. De schade viel mee, maar daarna hebben ze aanwijzingsborden geplaatst voor de beste vluchtweg vanaf alle straathoeken in het onveilige gebied.
Iquique07-650
Het andere opvallende bord dat ik vroeger al eens noteerde bestaat uit een rode cirkel met daarin een onmiskenbaar zwangere vrouw. De bedoeling van de ontwerpers is om daarmee de gereserveerde parkeerplaatsen bij supermarkten dicht hij de hoofdingang te markeren. En daar vind je die borden dan ook. Maar ja, een rode cirkel betekent 'verbodsbord' dus daarbinnen zou een beeld van een niet-zwanger persoon moeten staan. Curieus, nietwaar?
Andere vertrouwde herkenningspunten zijn de krantenkiosken die meestal zijn getooid met de naam van de lokale krant, La Estrella de Iquique of het lokale weekblad El Salitre. 'Salitre' is het kaliumnitraat, waar Iquique zijn opkomst en zijn rijkdom heeft te danken, maar dat nu synthetisch kan worden gefabriceerd. 'Chili salpeter' heette dat vroeger.
Je ziet, die wandelingen frissen mijn geheugen op, en dat doet mij goed.
Tot de volgende keer, Hartelijke groet, Gérard van Eyk
Iquique06-650
Deze brief verschijnt ook op mijn Nederlandse blog: http://mijnreisbrief.blogspot.com/
Alle foto's in formaat 400x400 pixels staan op: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157628851683411/
Een collage van 1016x1024 pixels staat op: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/6775370713/

Sunday, January 22, 2012

Mijn Reisbrief No 69


Iquique01-650
Iquique, Zaterdag 21 Januari 2012
Tevens zestiende reisbrief uit Zuid-Amerika
Beste vriendinnen en vrienden,
Ik ben er! In Iquique! Het was een lange reis, maar niet zwaar. Een enkel moment was het kritisch toen onze vlucht uit Tenerife een vertraging kreeg van ruim een half uur, terwijl de overstaptijd in Madrid, Barajas, nogal krap was met anderhalf uur. Het liep goed af.
Het vertrek naar Santiago de Chile was voorzien om 00:10 op de zeer vroege Woensdagmorgen. We waren helemaal op tijd klaar voor vertrek, maar we moesten een uurtje op 'iets' wachten. Zodoende vertrokken we om 01:00. Maar het raakte mij niet, want in Santiago de Chile zou ik sowieso uren en uren moeten wachten op mijn doorverbinding naar Iquique.
Bij het vertrek in Madrid werd een uitgebreide maaltijd aangeboden, maar ik ging liever meteen slapen om mijn dagritme niet nòg meer de bederven. In Tenerife, vóór mijn vertrek om 19:00, had ik op normale tijd nog een goede avondmaaltijd genoten.
De vlucht van Madrid naar Santiago de Chile was 13 uur en 25 minuten over meer dan tien duizend kilometer. Dat is meer dan een kwart van de aardomtrek. Toch staat de klok in La Gomera maar drie uur verder dan in Chili. En ja, met het vasteland is het tijdsverschil vier uur. Je kunt dat begrijpen als je inziet dat die tien duizend kilometer hoofdzakelijk Noord-Zuid gaan, en veel minder Oost-West. Maar als de zomertijd, cq wintertijd, op beide continenten is ingevoerd in Maart, dan wordt het verschil zes uur.
Iquique02-650
We landden in Santiago de Chile om tien uur, en 's middags kwart voor vijf zou mijn vlucht naar Iquique vertrekken. Omdat ik goed had geslapen heb ik die uren lezend doorgebracht. Ik had een boek bij mij voor 'in geval dat'. Er was WiFi in de vertrekzaal, maar om onbekende reden kreeg ik die niet aan de praat om mijn e-mail te bekijken. Ik besloot om daar verder geen tijd meer mee te verliezen.
Op het vliegveld was een speciaalzaak voor chocolade 'La Fête'. Zie foto's. Ik ben een chocoladegek, en omdat ik juist een paar euros had omgewisseld in pesos, zette ik mij aan een proeverij. Inderdaad, heel bijzonder!
Iquique03-650
Toen ik in Iquique de aankomsthal binnenstapte, zag ik snel Francisco en met zoontje Rodrigo die mij opwachtten. Ik heb ze meteen gefotografeerd. Later verschenen ook Gabriela en Jeannette. Toen was de familie compleet.
Buiten moesten er eerst een paar foto's worden genomen om in deze brief te steken als bewijs dat ik inderdaad lijfelijk in Chili ben en dat het geen 'virtuele truc' is ;-)
Gisteren, Vrijdag, ben ik begonnen met een bezoek aan de stranden van Iquique. Daar is Iquique beroemd om. Daarom zijn de onderstaande foto's slechts een begin, want de stranden, zowel de zandstranden als de keiïge als de rotsige zijn onverbrekelijk met Iquique verbonden; net zoals de surfscholen.
Tot de volgende keer, Hartelijke groet, Gérard van Eyk
Iquique04-650
Alle foto's staan met 400x400 pixels op: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157628851683411/
Collage 1000x1000px van alle foto's van deze brief: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/6744282819/

Friday, January 13, 2012

Mijn Reisbrief No 68


Sevilla-1032-650
San Sebastián de La Gomera, Zaterdag 14 Januari 2012
Tevens vijftiende reisbrief [ nog niet] uit Zuid-Amerika
Beste vriendinnen en vrienden,
Dit is de eerste van een serie reisbrieven uit Zuid-Amerika. Mijn laatste reisbrief van overzee was van Zaterdag 15 Mei 2010, en had als ondertitel 'Tevens veertiende en laatste reisbrief [niet] uit Zuid-Amerika', want het was een terugblik op Iquique (Chili), Tucumán en Yerba Buena (Argentinë) toen ik al terug was in Europa.
Op dezelfde manier heeft deze brief als ondertitel 'Tevens vijftiende reisbrief [nog niet] uit Zuid-Amerika'. Dinsdag 17 januari vertrek ik naar Iquique. Dit is dus de opening van de nieuwe reeks. Het is een voortzetting van mijn traditie om wekelijks een reisbrief te schrijven als ik buiten Europa ben.
Door een 'ongeval' kon ik het vorig jaar de Europese winter niet op het Zuidelijk Halfrond doorbrengen, maar tijdens de zomer in Frankrijk verbeterde ik zoveel dat ik na aankomst in La Gomera mijn normale wandelingen weer kon opnemen. Daarom zie je hier foto's van mijn wandeling van Zondag jl met Margarita. Op de achtergrond zie je El Teide op het buureiland Tenerife. Dat is, overigens, de hoogste berg van heel Spanje.
De andere reis die ik maakte was met Ghislaine naar Sevilla. De kerstsfeer begon toen al, maar verder verdiepten we ons in de Andalusische cultuur, met name architectuur en decoraties, zoals de foto's laten zien.
Tot de volgende keer, Hartelijke groet, Gérard van Eyk
Wandeling08dec12-650
Als je de foto's in groter formaat wil zien of hebben, moet je me een mailtje schrijven.