Yzerfontein, Zuid-Afrika, Gastenhuis Kaijaiki, Donderdag 12 Februari 2009
Beste Vrienden en Vriendinnen,
Tot mijn verbazing, nee tot mijn ontsteltenis, ben ik nog steeds in Yzerfontein. Ik ben hier al langer blijven hangen dan mijn niet-geschreven plannen, maar eergisteren werd duidelijk dat ik nog een paar dagen langer moest blijven.
Wat is er gebeurd?
Ik heb jullie in de eerste reisbrief alleen maar verteld dat ik 24 uur vertraging hand gehad, maar niet dat ik ook nog zonder koffer in Kaapstad aankwam. Het was verdwaald. Ergens tussen Tenerife, Madrid, Londen en hier. Dat komt vaker voor, maar, gewoonlijk, krijg je het dan binnen één of twee dagen. Zo ook nu. Maar, het zag er naar uit dat het 'nogal hardhandig' was behandeld. Een van de twee cijfersloten kreeg ik in eerste instantie zelfs niet open, maar met geduld en wat trucjes lukte het toch een dag later. Ik was daarmee gelukkig, want verder waren er geen belangrijke beschadigingen. Tot eergisteren keek ik er niet verder naar om, toen wilde 'inpakken en wegwezen', werkte de sluiting niet meer. Het andere slot was ook onbruikbaar. Daarom ben ik nog hier.
Ik zocht contact met de vertegenwoordiger van RIMOWA [een bekend wereldmerk] in Zuid-Afrika via het telefoonnummer van de website. Maar het waren niet-bestaande nummers in Johannesburg. Via een mail aan het Duitse hoofdkantoor in Keulen, werd ik tenslotte opgebeld door een reparateur uit Johannesburg. Intussen heb ik een fax gestuurd met de details, en ik wacht op verdere instructies. Óf ik moet het hele koffer opsturen, óf zij sturen mij nieuwe sloten om zelf te monteren. Het andere slot kreeg ik weliswaar dicht, maar daarna kon ik de juiste code niet wegdraaien en 'sluiten'. 
Hoe dan ook, ik moet blijven. Wat de zon betreft is dat wel OK, maar de soms koude zeewind is toch heel wat anders dan de temperaturen in de Kalahari, in Upington en in Kuruman mijn droomstadje van deze reis. Mijn hoofdprobleem is dus mijn ongeduld. Na de slome start had ik ècht weer reislusten. Die worden nu gefrustreerd.
Maar hier kan ik gewoon doorgaan met het ontwarren van de politiek om het zich ontvouwende 'koningsdrama' te kunnen volgen. Juist gisteren meldde Die Burger dat de verkiezingen op 22 April zullen zijn; en ik vertrek de 23ste 's avonds. De krant voorzag een pittige en interesante verkiezingsstrijd. De dominante ANC is in een interne 'struggle', hun voornaamste kandidaat, Jacob Zuma, is 'aangeschoten wild', waarvan zelfs getrouwe ANC-ers niet willen weten. Dan is er een afsplitsing genaamd Cope, die nogal wat niet-ANC-ers schijnt aan te trekken, en tenslotte zijn er bij de bestaande oppositiepartijen verfrissende bloedverversingen aan de top geweest. Het wordt dus "Never a dull moment", zoals mijn zoon Peter placht te zeggen als de gebeurtenissen over elkaar heen beginnen te vallen.
Met mijn wandelingen hoef ik ook niet tekort te komen, want ik ontdek nu allerlei onopvallende, maar boeiende details. Op het strand zijn er natuurlijk steeds vogels, zijn er altijd voetafdrukken in het zand, en zijn er talloze 'eolische vormingen' die gefotografeerd te raden laten wat hun werkelijke dimensies zijn. Ik verklap alvast dat de kleinste nog geen vijf centimeter is, en de grootste niet groter is dan dertig. In de duinen, bij wat ik in mijn eerste reisbrief "overgedimensioneerde, protserige of pedante huizen" noemde, vond ik een voortuin als een poppenhuis, of een poppenwinkel. Allemaal 'leuke dingen' om te fotograferen.
Intussen heb ik ook mijn foto's gesorteerd en op Flickr gezet. [Zie eindnoot]. Daarbij zitten ook de bouwstenen van de illustraties van mijn reisbrief in een formaat waarbij ze beter tot hun recht komen. Kortom: "Ik verveel mij niet". Ik blijf het leven ontdekken, op dit moment het Zuidafrikaanse.
Hartelijke groet, tot de volgende week, Gérard van Eyk
_________
De hele serie over Juergen en Esther:
http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157613585615968/
Alles van Yzerfontein totnutoe:
http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157613558185607/
No comments:
Post a Comment