San Sebastián de La Gomera, Vrijdag 15 Mei 2009
Beste Vrienden en Vriendinnen,
Ik ben al 20 dagen op La Gomera en ik geloof dat ik nu eindelijk kan zeggen: "Ik ben er!"
Het was moeilijk. Het is altijd moeilijk. Ik moet iedere keer 'gericht wennen', mijn orientatie veranderen, en nieuwe antennes ontwikkelen, ook al kom ik terug in mijn eigen land. Aankomen in een vreemd land heeft dezelfde moeilijkheid, maar daar merk je dat niet zo. Mogelijk omdat het ontwikkelen van een nieuwe orientatie en nieuwe antennes dan vanzelfsprekend is. Terugkomend in je eigen land denk je dat je de teugels meteen weer in handen hebt, of na hoogstens 24 uur. En dat is niet zo.
Als 'afkick-truc' begon ik hooghartig alle nieuws over Zuid-Afrika te negeren, maar ik werd toch meegesleurd werd door een bijlage van The Guardian die ik op Heathrow had gekocht met vergelijkende statistieken. Daar las ik dat de levensverwachting voor man/vrouw in Zuid-Afrika 50/53 jaar is, en in Spanje 78/84. Dat komt, volgens The Guardian, van het Zuidafrikaanse AIDS-gehalte van 18,8%. Spanje heeft 0,6%. Zuid-Afrika is twee keer zo groot als Spanje, met hetzelfde aantal [50 miljoen] inwoners. In Spanje zijn er 88% 'originele spanjaarden'. 12% is 'import'. Dat lijkt wat op Zuid-Afrika waar 79% 'origineel en zwart' is, 9% 'wit', en 12% 'kleurling'. De verdeling van de godsdiensten lijkt daar op. In Spanje 79% katholiek; in ZA 80% 'christen'. Maar dat is bedriegelijk. Het Spaanse katholicisme is rigoreus 'homogeen', terwijl 'christenen' in Zuid-Afrika de allerprachtigste varianten vertonen.
Toen begon ik verwoed kranten te lezen. Alle soorten nieuws, misschien hielp dat. Zo las ik van Berlusconi, die ik al eerder 'hofnar-koning' had genoemd, dat hij Reality TV en politiek verwart. Hij zei:
--"Ik wil nieuw gezichten in de PPl in Italië en in Europa. Ik zoek jonge populaire meiden om naar het Europarlement te sturen".
Hij was alvast begonnen met een 'spoedcursus europolitiek' voor ambitieuze modellen, actrices en andere potentiële TV-celebrities. Het fantasie-koninkrijk van onze 'koning-hofnar' begint op een 19de eeuwse operette te lijken. Berlusconi verwart zijn multi-media imperium, met zijn fantasie. Dat is virtuele realiteit in het kwadraat!
Over Spanje las ik dat daar opeens een historisch-culturele interesse in ontstaan voor --nota bene-- de Eerste Wereldoorlog. Er is een uitgebreide tentoonstelling, en er is een golf van vertalingen van klassieke studies die nog nooit eerder in het Spaans waren vertaald. Interessant! Spanje heeft de grootste moeite om zijn eigen verleden te erkennen. Met hulp --en druk-- van buitenlandse historici, die niet zijn besmet met franquismo-taboe's, kwam er wat beweging in. En ditzelfde Spanje interesseert zich opeens voor de Europese geschiedenis als deel van hun eigen geschiedenis! Proficiat! Spanje heeft zich te lang afzijdig gehouden van de rest van Europa, en ik heb in de jaren dat ik hier ben regelmatig acties gezien van moderne vertalingen uit de wereldliteratuur die het Franco-Spanje vroeger niet --ongecensureerd-- bereikten.
Toch vraag ik mij af of het toeval is, of een 'doordacht plan', dat de koning Juan Carlos dezer dagen, bij gelegenheid van 200-jarige Latijnsamerikaanse bevrijding [Simon Bolivar, en zo], aankondigde dat Spanje nieuwe verbonden wil gaan sluiten met Latijns Amerika. Het beste van de ervaringen met de vorming van de Europese Unie staat hem daarbij voor de geest. Wat gebeurt hier? Is dat dóórverkoop van Euro-ervaring? Of wil Spanje zich weer opnieuw isoleren? Dromend over het wereldrijk van Philips II?
Maar ook uit Noord Europa was verrassend nieuws omdat een zelfmoordchauffeur Koningin Beatrix in levensgevaar bracht. Wat droomde die chauffeur? Dat hij een 19de eeuwse anarchist was die meende dat koningsmoord de oplossing zou brengen?
Zo begon ik mijn 'gekke Europa' zoals ik mij dat herinnerde, terug te vinden.
Geleidelijk-aan begon ik mij thuis te voelen.
Midden in die verwoede krantenleesperiode had ik echter raadselachtige dromen. In de eerste reed ik met een auto vanuit het binnenland van Afrika naar de kust. Precies als een paar weken geleden. Maar het was een reis zonder einde, en ik werd verward wakker. Ik sliep weer in, en toen droomde ik dat ik bij de Afrikaanse kust stond. Ik wachtte op mijn bagage die uit datzelfde binnenland moest komen. Dat duurde óók al dagen. En wéér werd ik verward wakker. Waar is mijn lijf? Waar zijn mijn gedachten?
Hoe dan ook: "Ik ben er!" De Afrikareis is afgelopen.
Ik weet niet of het tevens het einde van De Reis is. Zo te zien nog niet.
Hartelijke groet, Gérard
Alle foto's van Zuid Afrika op schermformaat: http://white-livered/photos/weltbummler/sets/72157613558185607/
Speciaal van Kuruman: http://www.flickr.com/photos/weltbummler/sets/72157615033855515/
Een collage van bovenstaande 16 1000x1000 px: http://farm4.static.flickr.com/3663/3444099717_3d9dc37e64_o.jpg De oudere reisbrieven staan op http://mijnreisbrief.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment